Αντί Επιτυχίας: Κεφάλαιο 3

Ηγέτης για τους Άλλους — Όχι για Εσένα

Η ηγεσία είναι η πυξίδα της ανθρώπινης προόδου.

Κι όμως, πολλοί μπερδεύουν τον πραγματικό ορισμό της έννοιας.

Μπερδεύονται επειδή η αντίληψή τους για την ηγεσία είναι συχνά επιφανειακή, διαμορφωμένη από στερεότυπα και παλιακές αντιλήψεις.

Αυτό το άρθρο δεν προσφέρει γρήγορες συμβουλές, χαρισματικές ομιλίες ή προτάσεις για βιβλία.

Θα αναζητήσουμε την πραγματική ουσία της ηγεσίας.

Μιας ηγεσίας που είναι συνυφασμένη με την ανθρώπινη ουσία.

Η αληθινή ηγεσία ξεπερνά τους τίτλους και τις θέσεις.

Είναι η ικανότητα να εμπνέεις, να επηρεάζεις και να καθοδηγείς τους άλλους προς ένα κοινό όραμα.

Η ηγεσία δεν περιορίζεται σε πράξεις. Περιλαμβάνει ενσυναίσθηση, όραμα, ανθεκτικότητα και αυθεντικότητα.

Οι παραδοσιακές απόψεις τοποθετούν τον ηγέτη στην κορυφή μιας πυραμίδας.

Μια απομονωμένη φιγούρα πάνω από όλα.

Πολύ ψηλά και πολύ μακριά από αυτούς που πρέπει να ενδυναμώσει.

Αφοσιωμένη σε φιλοδοξίες προσωπικές και με βασικό κίνητρο τη διατήρηση της ηγετικής θέσης.

Και είναι λογικό να μην μπορεί να εμπνεύσει. Να μην μπορεί να ενδυναμώσει.

Οι θεωρίες της ηγεσίας κάνουν λόγο για ηγεσία που συναλλάσεται με ανταμοιβές. Για ηγεσία που διαμορφώνει απόψεις και κουλτούρα. Για ηγεσία που διοικεί.

Πώς όμως θα φτάσουμε σε ηγεσία που ενδυναμώνει;

Πρέπει να μειώσουμε την απόσταση.

Φαντάσου τώρα την ηγεσία ως μια σφαίρα, ένα κύτταρο, αν θέλεις.

Στον πυρήνα αυτής βρίσκονται οι θεμελιώδεις αξίες που αναφέραμε.

Και γύρω από τον πυρήνα είναι οι άνθρωποι. Οι εργαζόμενοι, τα μέλη της ομάδας και όλοι αυτοί που καθημερινά προστατεύουν και διασφαλίζουν αυτές τις αξίες.

Που είναι όμως ο ηγέτης;

Είναι το τελευταίο στρώμα που καλύπτει αυτον τον 'οργανισμό'.

Αυτός που προστατεύει από τις εξωτερικές απειλές και διασφαλίζει ότι τα εσωτερικά στοιχεία μένουν ενωμένα.

Αυτός που ενδυναμώνει τους ανθρώπους, κρατώντας τους κοντά στον πυρήνα.

Αυτό είναι η σύγχρονη ηγεσία. Η ενδυναμωτική ηγεσία όπως συνηθίζω να λέω στους φοιτητές μου.

Η δημιουργία μιας συλλογικής εμπειρίας.

Ένα όραμα που ενώνει διαφορετικές προοπτικές σε ένα συνεκτικό σύνολο.

Αυτό το όραμα, αν και μπορεί να φαίνεται ότι σχηματίζεται σε μια στιγμή, έχει ρίζες που

εκτείνονται βαθιά στις αξίες όλων.

Οι τίτλοι ή οι διακρίσεις που συνδέουμε με τους ηγέτες είναι απλώς αυτό —τίτλοι και διακρίσεις.

Η ουσία βρίσκεται στις εμπειρίες και τις αξίες που διαμορφώνουν το όραμα και τις πράξεις.

Αλλά γιατί σπανίζει αυτή η ηγεσία;

Φόβος.

Εγωισμός.

Αυτές είναι λέξεις που αποφεύγουμε αλλά πρέπει να τις αντιμετωπίσουμε για να κατανοήσουμε την ηγεσία.

Γιατί φοβόμαστε την ενδυναμωτική ηγεσία;

Γιατί απαιτεί να βάζεις τους άλλους πάνω από τον εαυτό σου.

Και ως άνθρωποι, συχνά φοβόμαστε αυτό που απαιτεί ανιδιοτέλεια.

Πώς μπορούμε να αγκαλιάσουμε την ανιδιοτέλεια όταν απαιτεί τόσα πολλά;

Κανείς δεν θέλει να θυσιάσει τα συμφέροντά του.

Ωστόσο, η αληθινή ηγεσία έγκειται στην ιεράρχηση της ευημερίας και της ανάπτυξης των άλλων.

Για να ενδυναμώσουμε άλλους, πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση μας με το προσωπικό συμφέρον.

Μειώνοντας την Απόσταση μεταξύ Ηγέτη και Ομάδας

Θα σου δώσω το χάρτη που ακολούθησα εγώ.

Δεν ήμουν πάντα καλός manager και σίγουρα δεν ήμουν ηγέτης.

Βασικά ήμουν ακριβώς αυτό που αυτή τη στιγμή σε καλώ να αποφύγεις.

Γιατί;

Γιατί είχα μάθει πως ο ηγέτης είναι στην κορυφή. Κάνει τη σκληρή δουλειά, γίνεται καλύτερος από όλους τους άλλους και μετά απολαμβάνει τη νίκη του προσπαθώντας να πιέσει την ομάδα του να γίνει σαν εκείνον.

Έκανα λάθος.

Όταν ξεκίνησα να μαθαίνω και να αλλάζω τον τρόπο σκέψης μου παρατήρησα κάποια σημαντικά σημεία που αλλάζοντας τα δημιουργήθηκε κάτι πραγματικά φοβερό.

Και θα στα γράψω όπως θα ήθελα να μου τα έλεγαν εμένα τότε.

Η ομάδα σου πρέπει να νιώθει άνετα να επικοινωνήσει μαζί σου.

• Δεν πρέπει να φοβάται τις αντιδράσεις σου.
  

• Πρέπει να χτίσεις ειλικρίνεια και διαφάνεια.
  

• Δείξε πραγματικό ενδιαφέρον για τις ανησυχίες και τις φιλοδοξίες τους. Είσαι πρότυπο. Μέντορας.

Ο τίτλος δεν είναι δικαίωμα έπαρσης — είναι ευθύνη. Να είσαι πάντα προσιτός με τους άλλους.

• Πρέπει να έχεις περισσότερο χρόνο για την ομάδα σου και λιγότερο για εσένα.
  

• Η ανοιχτή πόρτα που λένε οι managers, δε λέει τίποτα αν δεν εκπαιδεύσεις τους ανθρώπους σου να την περνάνε.
  

• Προσπάθησε να κατανοήσεις καλύτερα τα καθήκοντα τους. Να πάρεις βάρη από αυτούς και όχι να προσθέτεις διαρκώς αρμοδιότητες.

Το όραμα σου δε λέει απολύτως τίποτα αν δεν μπορείς να το μεταλαμπαδεύσεις στην ομάδα σου.

• Αν έχεις έναν στόχο — διοχέτευσε το στο μυαλό των ανθρώπων σου.
  

• Συμπεριέλαβε τους σε αυτό το ταξίδι.
  

• Καλλιέργησε το σκοπό και βοήθησε τους να καταλάβουν τη σημασία και να τον προστατεύουν σαν να είναι και δικός τους.

Σταμάτα να ακούς για να απαντήσεις—ξεκίνα να ακούς για να καταλάβεις. Χρειάζεσαι ενσυναίσθηση.

• Δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό από το να μπορείς να ακούς αυτά που δε λέγονται.

• Στη θεωρία λέγεται ενεργητική ακρόαση.

• Φρόντισε να είσαι στο παρόν με το συνομιλητή σου.

• Παρατήρησε τον. Τι λέει. Τι δε λέει. Πως κινείται.

• Δώσε σημασία σε αυτα που ακούς και όχι σε αυτά που θέλεις να πεις.

• Και αν είναι να απαντήσεις, δώσε μια απάντηση που θα τον κάνει να σκεφτεί μέσα του περισσότερο.

Μην τιμωρείς για τα λάθη. Δημιούργησε τις συνθήκες για να μη συμβαίνουν.

• Τι νόημα έχει να τιμωρήσεις κάποιον για κάτι που έγινε στο παρελθόν;

• Το λάθος από τη στιγμή που θα γίνει, δεν επιστρέφει πίσω.

• Η δουλειά σου είναι να βοηθήσεις τον άνθρωπο να καταλάβει που έκανε λάθος.

• Μετά τον προκαλείς να σκεφτεί διαφορετική στρατηγική που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει.

• Τον βοηθάς να βρεί τη λύση μόνος του.

• Και όταν μέσα από μια αποτυχία δημιουργούμε τις συνθήκες για απόκτηση γνώσης, τότε γίνεται κομμάτι της ταυτότητας μας και το λάθος δεν θα επαναληφθεί ποτέ.

• Αν θες να μάθεις περισσότερα για το πως η αποτυχία δημιουργεί την απόλυτη συνθήκη γώσης, μπορεις να διαβάσεις το άρθρο που είχα γράψει εδώ.

Η συμπόνια δεν είναι αδυναμία. Είναι η μεγαλύτερη δύναμη του ανθρώπινου είδους.

• Κάθε μέλος της ομάδας σου είναι μοναδικό.

• Έχει προβληματισμούς, ανάγκες και πράγματα που θέλει να ξεπεράσει.

• Φρόντισε να είσαι εκεί.

• Δείξε συμπόνια, ανθρωπιά και θύμησε τους τη δύναμη που ούτως άλλως έχουν μέσα τους.

Αν δεν έχεις εμπιστοσύνη στην ομάδα σου δεν εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου και τις ικανότητες σου.

• Η εμπιστοσύνη είναι το θεμέλιο μιας αποτελεσματικής ηγεσίας.

• Χωρίς αυτό, οι προσπάθειες είναι κούφιες και η επιρροή είναι επιφανειακή.

• Η ιεράρχηση των άλλων σημαίνει κατανόηση των αναγκών, των φιλοδοξιών και των προκλήσεων τους.

• Σημαίνει δημιουργία ενός περιβάλλοντος όπου μπορούν να ευδοκιμήσουν και να πετύχουν.

Πρίν κλείσουμε θέλω να σε αφήσω με αυτη τη σκέψη.

Γιατί ένας ηγέτης πρέπει να βάζει τους άλλους πάνω από τον εαυτό του για να είναι αποτελεσματικός;

Γιατί όταν οι ηγέτες εστιάζουν στους άλλους, δημιουργούν ένα περιβάλλον όπου η συνεργασία ανθίζει.

Αυτή η εστίαση σε άλλους πυροδοτεί την καινοτομία, ενισχύει την αφοσίωση και δημιουργεί ανθεκτικούς ανθρώπους.

Απαιτεί κατανόηση και αντιμετώπιση των αναγκών εκείνων που έχει στην ευθύνη του ο ηγέτης.

Η ηγεσία δεν είναι προορισμός αλλά ταξίδι.

Ένα ταξίδι που απαιτεί συνεχή ανάπτυξη, προβληματισμό και δέσμευση προς τους άλλους.

Αυτή είναι η ουσία της ηγεσίας.

Πέρα από τη συμβατική έννοια.

Με ενσυναίσθηση, όραμα και δέσμευση προς τους άλλους.

Με αυτόν τον τρόπο, θα καταφέρεις να εμπνεύσεις άλλους να ακολουθήσουν όχι επειδή πρέπει, αλλά επειδή πιστεύουν σε όλα αυτά που δημιουργούν την προσωπικότητα σου.

Αυτός είναι ο τρόπος.

Τα λέμε την επόμενη φορά.

---

Εάν διαβάζοντας αυτό το άρθρο νιώθεις την ανάγκη να αλλάξεις την αντίληψή σου για την ηγεσία και θέλεις να έρθεις πιο κοντά με την ομάδα σου, θα χαρώ να σε καθοδηγήσω σε αυτήν την προσπάθεια μέσα από μια συνεδρία reverse-coaching.

Τι είναι το reverse-coaching; Είναι αυτό ακριβώς που χρείαζεσαι και κάτι παραπάνω ακόμα.

Στείλε μου μήνυμα ή μπες στη λίστα αναμονής για τη θέση σου από την ιστοσελίδα μου- Δούλεψε μαζί μου.